- LOTOPHAGI
- LOTOPHAGIpop. in Africa apud Syrtes, a Loti arbotis fructûs esu sic dicti; cuius cibus est tam dulcis, ut advenis incutiat patriae oblivionem. Itaque cum Ulyssis socii delati fuissent in Africam, et lotum gustâslent, vix inde abduci potuêrunt. Hom. Od. 9.Ο᾿υδ᾿ ἄρα Λωτοφάγοι μήδονθ᾿ ἑτάροι??ιν ὄλεθρονΗ῾μετέροις, ἀλλά σφι δόσαν λώτοιο πάσαςθαι.Τῶν δ᾿ ἵςτις λώτοιο φάγοι μελιηδέα καρπὸν,Ο᾿υκέτἐ ἀπατγεῖλαι πάλίν ἤθελεν, οὐδὲ νέεςθαι.Unde Ovid. de Ulysse, de ponto Eleg. x. v. 18.Nec degustanti Lotos amara fuit.Sil. Ital. Punic. Bell. l. 3. v. 311.Et dulci pascit Lotos nimis hospita bacca.Ovid. Trist. l. 1. Eleg. 4. v. 31.Sic nova Dulichio Lotos gustata palato,Illo quo nocuit grata sapore fuit.Verum esca est, an potabilis lotos? Utrumque Scylax Caryandenus, Δωτοφάγοι ἔθνος μέχρι, τȏυ ςτόματος τῆς ἑτέρας Συρτίδος. ῟ουτοι λώτῳ χρῶνται σιτῷ. Vide Dausqueium in loc. Sil. adductum. Plin. l. 5. c. 5. Nic. Lloyd.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.